سکوت می کنم (آسیه سلطانی)

بسم الله الصبـــــــــور 

سکوت را دوست دارم. آرامش را به همراه دارد. 

لیکن دوست تر دارم آن لحظه را که صدای تو، سکوت را می شکند و این تنها چیزی است که در شلوغی ها، آرامم می کند:  

صدای آرامت 

نگاه مهربان و پرسشگر ات 

و لبخندی که می زنی و در کسری از ثانیه تمام می شود. 

کاش صدای گرفته ام که حاصل غم های این روزهاست را می توانستم از تو پنهان کنم. 

اما...  نمی شود که نمی شود...

آیا روزی خواهد رسید که شادیِ دیدن دوباره ات، مرهمی شود بر زخم های صدایم؟!