هرچه واژه ها گسترده تر می شوند، باز هم نمی توان درد های این چند سال اخیر را با واژه، بر شانه های کاغذ گریست.
این روزها، وقتی باهم مواجه می شویم، نمی توانیم چیزی بگوییم؛
فقط دلمان می خواهد یکدیگر را بغل کنیم،
روی شانه های عزیزانمان اشک بریزیم و صدای
طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی
بایگانی
- مهر ۱۴۰۴ (۳)
- شهریور ۱۴۰۴ (۸)
- مرداد ۱۴۰۴ (۳)
- تیر ۱۴۰۴ (۴)
- خرداد ۱۴۰۴ (۳)
- فروردين ۱۴۰۴ (۲)
- اسفند ۱۴۰۳ (۵)
- بهمن ۱۴۰۳ (۵)
- دی ۱۴۰۳ (۴)
- آذر ۱۴۰۳ (۹)
- آبان ۱۴۰۳ (۳)
- مهر ۱۴۰۳ (۵)
- شهریور ۱۴۰۳ (۲)
- مرداد ۱۴۰۳ (۴)
- تیر ۱۴۰۳ (۴)
- خرداد ۱۴۰۳ (۴)
- ارديبهشت ۱۴۰۳ (۷)
- فروردين ۱۴۰۳ (۲)
- اسفند ۱۴۰۲ (۳)
- بهمن ۱۴۰۲ (۴)
- دی ۱۴۰۲ (۳)
- آذر ۱۴۰۲ (۳)
- آبان ۱۴۰۲ (۵)
- مهر ۱۴۰۲ (۲)
- شهریور ۱۴۰۲ (۲)
- مرداد ۱۴۰۲ (۲)
- تیر ۱۴۰۲ (۲)
- خرداد ۱۴۰۲ (۲)
آخرین مطالب
- ۰۴/۰۷/۰۱از یاد رفته (شعر نیمایی آسیه سلطانی)
- ۰۴/۰۶/۳۰سکته (شعر سپید آسیه سلطانی)
- ۰۴/۰۶/۱۱پرده دار (داستانک آسیه سلطانی)
- ۰۴/۰۶/۰۱درنگ جایز نیست (شعر نو آسیه سلطانی)
🌹سروده ای با ویرایش مجدد🌹
امتداد نگاهت را می گیرم و پیش می روم
چیزی نمی بینم، جز نور...
کاش نگاهم، به نگاهت
بسم الله الرحمن الرحیم
خواب دیدم دختری را هر دو بالش سوخته
روی یک اسب پرنده، بال و یالش سوخته
گِرد آنها، خیمه ها آتش گرفته، یک به یک
دیدم آنجا دختری دیگر که شالش سوخته
تازه دامادی که قبلا
بــــــسم الله القاصــــم الجــــــبارین
آهسته؛ آرام!
کودکی روی دست های مادرش خفته است...
و پلک های نو گشوده اش را
تا همیشه بسته است.
آهسته؛ آرام!
اینجا مادری ترکشی خورده و
با کودکِ شیرخواره اش