گاه قند؛ گاه نمک (شعر نیمایی آسیه سلطانی) تقدیم به زوج های همیشه عاشق

بســــم الله الرحمن الرحیم 

گاه می خواهم که سر

 بر روی زانویت نهم

دست خود را روی موهایم

سوءتفاهم (داستانک آسیه سلطانی)

بسم الله النور 

دوستت دارمی به او گفت تا امتحانش کند. 

و او، خود را عقب کشید تا

عشقت، دنیا را فراموش (داستانک عاشورایی از آسیه سلطانی)

بســـــم الله الشـــــــاهد 

طفل،تشنه بود. 
تلذی می کرد؛همچون ماهیِ از آب دورافتاده.
صدای یاری خواستنِ بابا را که شنید، 
با گریه های مدام، پدر

فصل های بی نظم عاشقی (شعر نیمایی آسیه سلطانی)

بسم الله الرحمن الرحیم 

شعری که تازه سروده بودم و باسرعت اصلاحش کردم 

فرصت ندادی گویمت احساس پاکم را 

یا که به روی بوم نقاشی بپاشم رنج هایم را 

پشت سر هم واژه هایت را که باریدی،  

آیا نترسیدی تگرگِ واژه ها

دفتر دل (شعر نو آسیه سلطانی)

بسم الله النور

هزاران حرف ناگفته
هزاران فکر آشفته 
هزاران حسرتِ مانده
هزاران شعرِ ناخوانده
بر این صفحه 

زنده ام کن

بســــــمک یا محیی و یا ممیت 

خوش آمدی!
با دست هایی تشنه 
و نگاهی خسته! 

برای دست هایت، پاسخی جز زخم های دلم ندارم

که مرهمی جز نوازشت ندارند. 
و برای نگاهت
فقط اشک، آورده ام. 
بنشین روبه رویم و 
قطره قطره اش را

داستان زندگی (شعر سپید آسیه سلطانی)

بســــم ربــــــنا «الله» 

ترس را زیرخاکِ حاصلخیزِ امید، دفن کن. 

باآبِ جرأت، آبیاری اش کن. 

از نورِ بیانِ حقیقت،

سید اهل قلم (شعر آسیه سلطانی در توصیف شهید سید مرتضی آوینی)

نکته:  شعری که پس از پنج مرتبه اصلاح، تقدیم نگاه تان می شود. 

 

بســــــــــم الله النـــــــــور 
پر زدی تا بوستانِ آسمان ها را ببینی 
خواستی از دامن رنگین کمان، گل را بچینی

پر گشودی تک تکِ گلبرگ ها را ناز کردی 
با قناری ها چه خوش آواز را آغاز کردی

شور بخشیدی صبا را 

جان باخته (شعر آسیه سلطانی)

بسم رب الحسین (علیه السلام) 

او می کُشد، من قصد خون خواهی ندارم
جز جان سپردن در رهش، راهی ندارم

این جانِ ناقابل،