دلم را قفل و کلید، تویی...
سرمای دلواپسی ام را
با هُرمِ نفَسی، گرما بده.
سکون قلبم را
با تپشِ واژه ای
طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی
بایگانی
- تیر ۱۴۰۴ (۲)
- خرداد ۱۴۰۴ (۶)
- ارديبهشت ۱۴۰۴ (۲)
- فروردين ۱۴۰۴ (۲)
- اسفند ۱۴۰۳ (۵)
- بهمن ۱۴۰۳ (۵)
- دی ۱۴۰۳ (۴)
- آذر ۱۴۰۳ (۹)
- آبان ۱۴۰۳ (۳)
- مهر ۱۴۰۳ (۵)
- شهریور ۱۴۰۳ (۲)
- مرداد ۱۴۰۳ (۴)
- تیر ۱۴۰۳ (۴)
- خرداد ۱۴۰۳ (۴)
- ارديبهشت ۱۴۰۳ (۷)
- فروردين ۱۴۰۳ (۲)
- اسفند ۱۴۰۲ (۳)
- بهمن ۱۴۰۲ (۴)
- دی ۱۴۰۲ (۳)
- آذر ۱۴۰۲ (۶)
- آبان ۱۴۰۲ (۹)
- مهر ۱۴۰۲ (۵)
- شهریور ۱۴۰۲ (۵)
- مرداد ۱۴۰۲ (۳)
- تیر ۱۴۰۲ (۲)
- خرداد ۱۴۰۲ (۲)
آخرین مطالب
- ۰۴/۰۴/۲۴خواب نمانی! (شعر نیمایی آسیه سلطانی)
- ۰۴/۰۳/۲۱طرز تهیه اشک (شعر سپید آسیه سلطانی)
- ۰۴/۰۳/۱۷با تو در رؤیا (شعر سپید آسیه سلطانی)
- ۰۴/۰۳/۱۴داستانک « عبور» ( آسیه سلطانی)
- ۰۴/۰۲/۲۹سوختم (شعر نیمایی آسیه سلطانی)
- ۰۴/۰۲/۰۹اردیبهشتِ جانبخش
قلعه ی دلتنگی،
دور قلبم حلقه می زند؛
دل، تنگ تر می شود؛
و فشار قلعه، بیشتر...
دل،
تنگ و تنگ تر
بسم الله النور
پرنده، به قفلِ قفس خیره مانده؛
در آرزوی پر کشیدن است.
جوجه هایش از تخم درآمده اند؛
به قصدِ آزادی، پرواز را
بســـــــم الله الرحمـــــــن الرحیــــــــم
این شعر را قبلا سروده بودم، اما امروز با تغییرات و اضافاتی، از نو ارسال کردم.
در فراق گنبد طلا
آهی رها شد از قلبِ خسته ی تو و
به ابرها نشست ...
باد، ابرها را روانه کرد
به مشهد الرضا رساند
آسمان بغض کرد و
با صدای تو
بسمک یا انیس القلوب
گویی زمستان است...
هر روزِ من
هر شام من
هر هفته و هر ماه من
هر سال، بعد از سالِ من
در دوری از تابیدنت