خون به دل می کنی مرا (شعر نو آسیه سلطانی)

؛ 

هر واژه ی  ناگفته ات، 

دنیایی از   غم_واژه هاست؛ 

خون می کند قلب مرا 

درنگ جایز نیست (شعر نو آسیه سلطانی)

منتظر است؛ 

منتظر که دست های بهاری ات،

با نوازشی آرام، 

برگ های خزان زده ی جانش 

کلیدی بر تمام قفل ها/ شعر سپید آسیه سلطانی

دلم را قفل و کلید، تویی...

سرمای دلواپسی ام را

با هُرمِ نفَسی، گرما بده. 

سکون قلبم را 

خبرنگار (شعر سپید مقاومت از آسیه سلطانی)

ناگهان سوخت وسایل کارش

موتورِ کنارِ چادرها، 

میکروفون،  

ضبط صوت، 

دفترچه، 

عکس های 

با تو در رؤیا (شعر سپید آسیه سلطانی)

شب؛ 

آسمان؛ 

گل؛

ابر؛ 

درخت؛ 

ماه؛ 

گاه قند؛ گاه نمک (شعر نیمایی آسیه سلطانی) تقدیم به زوج های همیشه عاشق

بســــم الله الرحمن الرحیم 

گاه می خواهم که سر

 بر روی زانویت نهم

دست خود را روی موهایم

در انتظار پرواز (شعر سپید آسیه سلطانی)

بسم الله النور 

پرنده، به قفلِ قفس خیره مانده؛ 

در آرزوی پر کشیدن است. 

جوجه هایش از تخم درآمده اند؛

به قصدِ آزادی، پرواز را

زیارت نیابتی (شعر نیمایی آسیه سلطانی)

بســـــــم الله الرحمـــــــن الرحیــــــــم

این شعر را قبلا سروده بودم، اما امروز با تغییرات و اضافاتی، از نو ارسال کردم. 

در فراق گنبد طلا

آهی رها شد  از قلبِ خسته ی تو و 
به ابرها نشست ...
باد، ابرها را روانه کرد 
به مشهد الرضا رساند 
آسمان بغض کرد و
با صدای تو

مشتاق چشمانت... (شعر نو آسیه سلطانی)

بسمک یا انیس القلوب 

گویی زمستان است... 

هر روزِ من

هر شام من

هر هفته و هر ماه من

هر سال، بعد از سالِ من

در دوری از تابیدنت 

برق نگاهت (تک بیتی از آسیه سلطانی)

بســــــم الله النــــور

چه شد که برق نگاهت،