برق نگاهت (تک بیتی از آسیه سلطانی)

بســــــم الله النــــور

چه شد که برق نگاهت،

هم راهی (شعر کوتاه نیمایی از آسیه سلطانی)

بسم الله النور

ذره ای هم شده 

استراحت کن

من به جایت می نویسم واژه ها را

چه بسا اندکی از

زیر باران باید رفت ( هشداری به نویسندگان و شعرا _ نوشته آسیه سلطانی )

بسم الله النور 

نویسنده جان!

شاعر گرانمایه! 

تا کی می خواهی از پشت پنجره، به بارانی که می بارد، نگاه کنی؛ چیزی بنویسی و شعری بسرایی؟! کی می خواهی، خود را از قید 

قدردانی ( شعر نیمایی آسیه سلطانی)

بسمک یا من لایخفی علیه شئ 

خوش نوشتی واژه ها را یک به یک 

خواندم و احساس کردم درد را 
قطره قطره جای تو باریده ام 
دست بر اوراق کاهی کتاب و

پس زد (شعر از آسیه سلطانی)

بسم الله النور

او

کتاب 

هدیه 

من

... 

راه برگشت بسته

راست بگو

بسم الله النور 

با سکوت، آتش زدی جان مرا 

عشقت، دنیا را فراموش (داستانک عاشورایی از آسیه سلطانی)

بســـــم الله الشـــــــاهد 

طفل،تشنه بود. 
تلذی می کرد؛همچون ماهیِ از آب دورافتاده.
صدای یاری خواستنِ بابا را که شنید، 
با گریه های مدام، پدر

راز (شعر نیمایی آسیه سلطانی)

 

بسم الله النور 

مرا خُماری کشت
مرهمی نداری تو؟
نوشته ای؛ 
سخنی؛ 
رازی از پرده، بیرون ریز! 

خانه ای از اشک (شعر سپید آسیه سلطانی)

یا رب! ارحم من رأس ماله الرجاء و سلاحه البکاء

دانه دانه اشکِ تنهایی می ریزم

تک تکِ دانه ها را روی هم می چینم

می خواهم خانه ای بلورین

نور ببار (تک بیتی آسیه سلطانی)

بسم الله النور 

عریان شده عالم، به زمستان جهالت