زمانه اندکی از آنچه می دانی و می گویند،
رحمِ کمتری دارد...
و دارد در دهان خود،
بسی لالاییِ سنگین،
که در گوش تو
طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی
بایگانی
- تیر ۱۴۰۴ (۲)
- خرداد ۱۴۰۴ (۶)
- ارديبهشت ۱۴۰۴ (۲)
- فروردين ۱۴۰۴ (۲)
- اسفند ۱۴۰۳ (۵)
- بهمن ۱۴۰۳ (۵)
- دی ۱۴۰۳ (۴)
- آذر ۱۴۰۳ (۹)
- آبان ۱۴۰۳ (۳)
- مهر ۱۴۰۳ (۵)
- شهریور ۱۴۰۳ (۲)
- مرداد ۱۴۰۳ (۴)
- تیر ۱۴۰۳ (۴)
- خرداد ۱۴۰۳ (۴)
- ارديبهشت ۱۴۰۳ (۷)
- فروردين ۱۴۰۳ (۲)
- اسفند ۱۴۰۲ (۳)
- بهمن ۱۴۰۲ (۴)
- دی ۱۴۰۲ (۳)
- آذر ۱۴۰۲ (۶)
- آبان ۱۴۰۲ (۹)
- مهر ۱۴۰۲ (۵)
- شهریور ۱۴۰۲ (۵)
- مرداد ۱۴۰۲ (۳)
- تیر ۱۴۰۲ (۲)
- خرداد ۱۴۰۲ (۲)
آخرین مطالب
- ۰۴/۰۴/۲۴خواب نمانی! (شعر نیمایی آسیه سلطانی)
- ۰۴/۰۳/۲۱طرز تهیه اشک (شعر سپید آسیه سلطانی)
- ۰۴/۰۳/۱۷با تو در رؤیا (شعر سپید آسیه سلطانی)
- ۰۴/۰۳/۱۴داستانک « عبور» ( آسیه سلطانی)
- ۰۴/۰۲/۲۹سوختم (شعر نیمایی آسیه سلطانی)
- ۰۴/۰۲/۰۹اردیبهشتِ جانبخش
دلم را قفل و کلید، تویی...
سرمای دلواپسی ام را
با هُرمِ نفَسی، گرما بده.
سکون قلبم را
با تپشِ واژه ای