دلشکسته (شعرنیمایی آسیه سلطانی)
شنبه, ۲۵ شهریور ۱۴۰۲، ۰۸:۱۹ ق.ظ
بســــــــم الله الذی هــــو علیــــــم بذات الصــــدور
باز کردم پیامت را...
دل فروریخت
چشم جایی را ندید
ناگهان با سر زمین خوردم
کسی چشمانِ سرخ از گریه هایم را ندید
زخم شد پیشانی ام
قطره های خون به چشمانم چکید
چشم ها یکبار دیگر، هیچ جایی را ندید
صورتم گلگون شد از خون چکیده روی آن
گرچه رنگ گل شدم
دستان گلچینت چرا من را نچید؟
✍🏻آسیه سلطانی
____________________________________________
پی نوشت: دقیقا یکسال پیش، روز شهادت امام رضا علیه السلام بود که این شعر را سرودم. ماجرایی دارد برای خودش. شیرین و مالامال از غم.
