با تو در رؤیا (شعر سپید آسیه سلطانی)

شب؛ 

آسمان؛ 

گل؛

ابر؛ 

درخت؛ 

ماه؛ 

صدای جیرجیرک ها؛ 

باران؛ 

باران؛ 

باران؛ 

امشب، همگی پیوند خورده اند، 

که هوایت را بدجور به سرم بزنند... 

تا صبح، عطر حضورت را در خواب استشمام می کنم؛ 

مهربان-نگاهت، موج اشک را در چشمانم، به راه می اندازد؛ 

آغوش گرمت، سرمای ترس هایم را نابود می کند، 

و بادکنکِ بغضم با هق هقی بلند، می ترکد. 

صبح که از خواب برخاستی، اگر شانه ات خیس بود، تعجب نکن...