تا صبح، فقط باران...

بسمــــــک یا من لیس احد مثله 

تا می توانی تو

سنگی بزن

بر این دلِ هردم شکسته 

زخمی بزن

بر پاره های این جگر

بر چشم

فصل های بی نظم عاشقی (شعر نیمایی آسیه سلطانی)

بسم الله الرحمن الرحیم 

شعری که تازه سروده بودم و باسرعت اصلاحش کردم 

فرصت ندادی گویمت احساس پاکم را 

یا که به روی بوم نقاشی بپاشم رنج هایم را 

پشت سر هم واژه هایت را که باریدی،  

آیا نترسیدی تگرگِ واژه ها

سنگ دل (شعرنو آسیه سلطانی)

أعــــوذ بالله من قــــــلبک 

اشک است که آرام 
می ریزد از این پنجره ی چشمِ امیدم

حاشا نشوی دور 
باران هم اگر

دلشکسته (شعرنیمایی آسیه سلطانی)

بســــــــم الله الذی هــــو علیــــــم بذات الصــــدور

باز کردم پیامت را... 
دل فروریخت
چشم جایی را  ندید 
ناگهان با سر