أعــــوذ بالله من قــــــلبک
اشک است که آرام می ریزد از این پنجره ی چشمِ امیدم
حاشا نشوی دور باران هم اگر بود، یا سیلِ فراوان
از جانب ما بر دل سنگینِ تو، تأثیر نبودش