مأمن (غزل آسیه سلطانی در توسل به حضرت معصومه سلام الله علیها)

بسم الله النور 

گره زدم به چادرت، بند دلِ شکسته ام

نشسته ام کنار تو، کنار تو نشسته ام

روان شده به گونه ام اشکِ دو دیده بی امان 
دست بکش به گونه و به چشم های خسته ام

شرح پریشانی خود، نمی کنم برای تو
که آشنا تری به من، من از خودم گسسته ام

به طاقتم نگاه کن؛ به سر رسیده قصه ام
بیافرین قصه ی نو از این کتاب بسته ام

پناه من فقط تویی؛ تویی که همچو مادری
همانکه هرچه گشته ام، مرقد او نجسته ام

_________________________________________

پی نوشت: 

قسمت شد ۲۸ صفر امسال، زائر حضرت معصومه (س) باشم. 

این شعر هم در حرم بانو سروده شد. 

والحمدلله رب العالمین