لَپ لوپ لیلَپ لوپ؛ میریم سراغ کوشتکوب (هیچانه؛ آسیه سلطانی)
لَپ لوپ لیلَپ لوپ
مامان برام پخته سوپ
سوپ می خورم؛ چاق میشم
مثل چایی داغ میشم
داغ دوغ دیدَغ دوغ
ماشین ما داره بوق
بوق میزنه آمبولانس
بهش میدیم اسکناس
اخم میکنه راننده
دَرو رومون می بنده
میشینه پشت فرمون
میره توی آسمون
میزنه زیر آواز
دَرا رو می کنه باز
لَپ لوپ لیلَپ لوپ
مامان بهم میده سوپ
لپ لوپ لیلَپ لوپ
میریم سراغ گوشت کوب
وقتی که گوشت گرونه
نون میخوریم نوش جون!
__________________________________________
پ.ن : چقدر درمورد هیچانه ها می دانید؟
آیا فایده ای هم دارند؟ من که حس خوبی به آنها دارم. هم به عنوان یک شاعر و هم یک مادر.
یک مادر وقتی برای فرزندش هیچانه می خواند، درعین حال چند جذابیت برایش ایجاد می کند:
نخست اینکه از قابلیت مغز کودک که آهنگ و ریتم را به خوبی دریافت می کند، برای آموختنِ آواها به او، بهره می برد.
دوم اینکه آهنگین بودن اشعار، سبب می شود حس خوب تفریح و بازی به ودک ت دهد (خصوصا اگر با خلاقیت همراه باشد)
سوم اینکه دایره ی لغات کودک را وسیع می کند. درواقع گوشِ کودک را با کلمات متنوع آشنا می کند.
اما جذابیت هیچانه ها برای شاعر در باز بودن دستش جهت پیوند دادنِ کلمات و جملاه بی ربط، به یکدیگر است.
