بسم الله النور
کنار ریل قطار نشسته ام
با چمدانی بسته.
نمی خواهم مسافر قطار شوم.
آمده ام تا رفت و آمد آدم ها را ببینم
درس گیرم
و شاید
طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی
بایگانی
- آذر ۱۴۰۴ (۱)
- مهر ۱۴۰۴ (۱)
- شهریور ۱۴۰۴ (۵)
- مرداد ۱۴۰۴ (۱)
- تیر ۱۴۰۴ (۴)
- خرداد ۱۴۰۴ (۲)
- فروردين ۱۴۰۴ (۱)
- اسفند ۱۴۰۳ (۲)
- بهمن ۱۴۰۳ (۳)
- دی ۱۴۰۳ (۲)
- آذر ۱۴۰۳ (۱)
- آبان ۱۴۰۳ (۱)
- مهر ۱۴۰۳ (۴)
- شهریور ۱۴۰۳ (۱)
- مرداد ۱۴۰۳ (۲)
- تیر ۱۴۰۳ (۳)
- خرداد ۱۴۰۳ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۳ (۵)
- فروردين ۱۴۰۳ (۲)
- اسفند ۱۴۰۲ (۳)
- بهمن ۱۴۰۲ (۳)
- دی ۱۴۰۲ (۲)
- آذر ۱۴۰۲ (۲)
- آبان ۱۴۰۲ (۵)
- مهر ۱۴۰۲ (۲)
- شهریور ۱۴۰۲ (۲)
- مرداد ۱۴۰۲ (۲)
- تیر ۱۴۰۲ (۱)
- خرداد ۱۴۰۲ (۲)
آخرین مطالب
- ۰۴/۰۶/۳۰سکته (شعر سپید آسیه سلطانی)
- ۰۴/۰۶/۱۱پرده دار (داستانک آسیه سلطانی)
- ۰۴/۰۵/۰۷مرگ واژه ها (دلنوشته آسیه سلطانی)
بسم الله الرحمن الرحیم
بر دشتِ سجاده نشسته ام
دست ها را مقابل صورت گرفته ام
تا نامت را در گوش خدا زمزمه کنم
ابرِ چشمانم بر دشت می بارد
دانه ی توکل را آبیاری می کند
و جوانه ی امید، از دامن دشت می روید
و من
مبهوتِ این آفرینش
سر بر خاکِ شُکر می سایم
اشکِ جاری، با تربتِ فرزندِ بوتراب