درنگ جایز نیست (شعر نو آسیه سلطانی)

منتظر است؛ 

منتظر که دست های بهاری ات،

با نوازشی آرام، 

برگ های خزان زده ی جانش 

اشک خورشید (شعر سپید آسیه سلطانی)

(شعری که قبلا سروده بودم، کمی تأمل کرده و اصلاح نمودم) 

ابرهای پراکنده کجا و 
آسمان آفتابی کجا؟! 
خورشید می تابد و 
اشک های جاری