در اعماق تاریخ (آسیه سلطانی)

 

بسم رب الشهداء و الصدیقین 

چگونه می توان ساکت بود و هیچ نگفت و در سکوت، غصه خورد و گریست و منفعل ماند و ماند و ماند؟!

امروز صبح، با دلی گرفته از آنچه بر این دنیا در یکسال اخیر می گذرد، دلم عجیییییب هوای شعر کرد. به طاقچه ی گوشی ام سر زدم و گزیده اشعار محمدعلی بهمنی را گشودم. بطور تصادفی شعری را باز کردم و این شعر، مقابل دیدگانم ظاهر شد.
آری...  شعر اگر اصیل باشد، در عمقش می توان تکرار تاریخ را هم مشاهده کرد.
در عمق این شعر #محمد_علی_بهمنی می توان کربلا و عاشورا را دید.
می توان هرنوع دفاع از انسانیت انسان را دید.
حتی می توان با این شعر، حال امروز مردم لبنان و تمام مظلومان این ایام را روایت کرد.
باری...
«بروید ای دل تان نیمه، که در شیوه ی ما
مرد با هرچه ستم، هرچه بلا می مـــــاند»
محمدعلی/ بهمنی روحش شاد 🌷