قدردانی ( شعر نیمایی آسیه سلطانی)
شنبه, ۲۴ آذر ۱۴۰۳، ۱۰:۴۲ ب.ظ
بسمک یا من لایخفی علیه شئ
خوش نوشتی واژه ها را یک به یک
خواندم و احساس کردم درد را
قطره قطره جای تو باریده ام
دست بر اوراق کاهی کتاب و اشک از چشمم روان
من به جای دست هایت
واژه های شعر را بوسیده ام
______________________________________________
پ. ن: دست بوسی کمترین کاری است که می توان برای یک نویسنده، استاد، شاعر, تصویرگر و هرعزیزی که دلش برای فرزندان ایران همیشه در تپش است، انجام داد.