گذر ابراهیم از آتش (شعر نیمایی آسیه سلطانی) به بهانه شهادت رئیس جمهور عزیزمان

بسم رب الشهدا و الصدیقین 

می نویسد خدای مهربان 

روی کوه ها،

 به عمق دره ها، 

بر بلندای مه آلود ابرها،

روی دیوارهای زخمیِ

استقامت

استقامت ارزشمند است. اینکه پای آنچه که شروعش کرده ای، بایستی. 

هرچقدر اذیت شوی، بایستی...

اینکه نگاه های تمسخرآمیز را

نقش بر موج (دوبیتی آسیه سلطانی)

بسمک یا اول و الآخر 

دریای پر از موج نگاهت به من افتاد
ماهی شدم و صوت لطیفت شده صیّاد

گیرم که تو 

اردیبهشت (مثنوی کوتاه آسیه سلطانی)

بسم الله الجمیل 

(شعر اردیبهشتی را که ۱۱ اردیبهشت نشر داده بودم، امروز بازسرایی کردم و دوباره به اشتراک گذاشتم. درکل متفاوت شد.) 

اردیبهشت آمد با نغمه های بلبل 
با چهره ای گشاده با یک بغل پر از گل
 
با یک نگاه، مهرش، بر روی خاک غلطید 
با هر نفس به گلشن، جانی دوباره بخشید 

آرام و با لطافت، چون قطره های باران  
گامی به پیش آمد، صد گام رویگردان 
 
از حالت دو چشمش، بیدم به باد داده 
این شاخه های غلطان،

نشانه شناسی (روزنگار آسیه سلطانی)

احساس، وقتی تا چشمت غلیان کند، دیگر نمی توانی جلوی سررفتنش را بگیری. می بینی که ناخودآگاه اشک ها جاری شده و جز پاک کردنِ گونه هایت، کاری از دستت نمی آید. 

دو سال و اندی است حالم اینگونه است. نه همیشه. ولی غالبا هر بهانه ای، چشمانم را تر می کند. دلتنگی تا سه هفته پیش

هذیان (شعر سپید آسیه سلطانی)

بسم الله النور 

برداشتی و نشانه گرفتی دلم را. 
مانده ام در عجب 
مگر تو غرق در گلزارِ اردیبهشت،

رد نفس (شعرنیمایی آسیه سلطانی)

بســــــــم ربنا 

و صدای نمکین ات جانا 

پاشید به گوش دل و از جاکندش.

چون زخمِ دل از صوتِ پُرآرامِ تو سوزید 

در حوض خدا،