سنگ دل (شعرنو آسیه سلطانی)

أعــــوذ بالله من قــــــلبک 

اشک است که آرام 
می ریزد از این پنجره ی چشمِ امیدم

حاشا نشوی دور 
باران هم اگر

دلشکسته (شعرنیمایی آسیه سلطانی)

بســــــــم الله الذی هــــو علیــــــم بذات الصــــدور

باز کردم پیامت را... 
دل فروریخت
چشم جایی را  ندید 
ناگهان با سر

خوش ترین دعوت (شعرنیمایی از آسیه سلطانی با موضوع زیارت امام رضا علیه السلام )

بــــــــــسم الله النــــــــــور

چه خوش خواندی مرا در اوج تنهایی 
پریشان بودم و خسته 
و چشمانم ز درد و غم، همه بسته
در آن هنگامِ تنهایی 
در آن اوج بلا 
دریای‌ غم 
آگه شدم از غنچه ای کاو در

بهانه ی بودن (شعر سپید آسیه سلطانی)

بســـــــــــــــم الله النــــــــــــــــــور 

از آهنگ آمیختن واژه هایت
نطفه شعر در وجودم بسته شد. 
ابر دل را آبستنِ باران

سید اهل قلم (شعر آسیه سلطانی در توصیف شهید سید مرتضی آوینی)

نکته:  شعری که پس از پنج مرتبه اصلاح، تقدیم نگاه تان می شود. 

 

بســــــــــم الله النـــــــــور 
پر زدی تا بوستانِ آسمان ها را ببینی 
خواستی از دامن رنگین کمان، گل را بچینی

پر گشودی تک تکِ گلبرگ ها را ناز کردی 
با قناری ها چه خوش آواز را آغاز کردی

شور بخشیدی صبا را 

جان باخته (شعر آسیه سلطانی)

بسم رب الحسین (علیه السلام) 

او می کُشد، من قصد خون خواهی ندارم
جز جان سپردن در رهش، راهی ندارم

این جانِ ناقابل،

بیرق سرخ رؤیایم (شعر حسینی از آسیه سلطانی)

بســــــــم الله الرحـــــــمن الرحــــــــــیم 
شبی در عمق یک رؤیا،  به دستم گوهری دیدم/
برای گوهرِ نابم، چه رؤیاها که من چیدم/
به ذهنم بود تا زان گوهرِ  لبریز از معنا/
زنم طرحی که باشد