خانه ای از اشک (شعر سپید آسیه سلطانی)

یا رب! ارحم من رأس ماله الرجاء و سلاحه البکاء

دانه دانه اشکِ تنهایی می ریزم

تک تکِ دانه ها را روی هم می چینم

می خواهم خانه ای بلورین

نقش بر موج (دوبیتی آسیه سلطانی)

بسمک یا اول و الآخر 

دریای پر از موج نگاهت به من افتاد
ماهی شدم و مهر و صفایت شده صیّاد

گیرم که تو 

اردیبهشت (مثنوی کوتاه آسیه سلطانی)

بسم الله الجمیل 

(شعر اردیبهشتی را که ۱۱ اردیبهشت نشر داده بودم، امروز بازسرایی کردم و دوباره به اشتراک گذاشتم. درکل متفاوت شد.) 

اردیبهشت آمد با نغمه های بلبل 
با چهره ای گشاده با یک بغل پر از گل
 
با یک نگاه، مهرش، بر روی خاک غلطید 
با هر نفس به گلشن، جانی دوباره بخشید 

آرام و با لطافت، چون قطره های باران  
گامی به پیش آمد، صد گام رویگردان 
 
از حالت دو چشمش، بیدم به باد داده 
این شاخه های غلطان،

رد نفس (شعرنیمایی آسیه سلطانی)

بســــــــم ربنا 

و صدای نمکین ات جانا 

پاشید به گوش دل و از جاکندش.

چون زخمِ دل از صوتِ پُرآرامِ تو سوزید 

در حوض خدا،

آرزو (تک بیتی آسیه سلطانی)

بسم الله الرحمن الرحیم 

«حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد» 

از خدا

...تر از دریا

بســــم الله النــــور 

ز آن روز که آموختی ام شعر و ادب را 
آن روز که در چشم تو دیدم، آرامش دریا 
آن روز که پاکیّ و زلالیِ نگاهت 

ارادت(دوبیتی آسیه سلطانی)

بســــــم الله النــــــــور 

ای چشم مرا روشنی از نورِ وجودت
ای راه مرا راستی از راه-نمودت 

این قلب، به سلولِ

امیدِ دوباره (آسیه سلطانی)

بســــــــم الله النـــــــــور 

هرچند که پاییز،

بر روی دلم پای نهاده؛ 

هرچند زمستان،

 گلهای بهاری مرا خوب تکانده؛ 

هرچند که از دور،
صوت جرسِ مرگ

صبرت ستودنی است (دوبیتی از آسیه سلطانی)

بســـــــمک یا صبـــــــــور 

گفتی که ز شعرت همه پیغام بگیرم 
از روح خدائیِ تو الهام بگیرم

دردی به دلم مانده از

بغض (غزل از آسیه سلطانی)

بســـــــــم الله الکافـــــــی 

چشم من لبریز شد از ازدحام واژه ها
ازدحام واژه ها در قالب ناگفته ها

هرزمانی خواستم تا واژه ای را سر دهم
حبس کردم واژه ام را