مرگ واژه ها (دلنوشته آسیه سلطانی)

هرچه واژه ها گسترده تر می شوند، باز هم نمی توان درد های این چند سال اخیر را با واژه، بر شانه های کاغذ گریست. 

این روزها، وقتی باهم مواجه می شویم، نمی توانیم چیزی بگوییم؛ 

فقط دلمان می خواهد یکدیگر را بغل کنیم، 

روی شانه های عزیزانمان اشک بریزیم و صدای 

تمام می شود یا شروع؟! (داستانک آسیه سلطانی)

چشم از ساعت بر نمی دارد.

منتظر است وکیلش از در اتاق قاضی بیرون بیاید و 

بگوید:  «همه چیز تموم شد.» 

وکیل آمد و  گفت: 

هیولا (تمرین نوشتن/داستانک آسیه سلطانی)

او، مهربان است و آرام؛ 

آزارش به مورچه هم نمی رسد. 

سرگرمِ کارهای خود است و اصلا

کلیدی بر تمام قفل ها/ شعر سپید آسیه سلطانی

دلم را قفل و کلید، تویی...

سرمای دلواپسی ام را

با هُرمِ نفَسی، گرما بده. 

سکون قلبم را 

با تو در رؤیا (شعر سپید آسیه سلطانی)

شب؛ 

آسمان؛ 

گل؛

ابر؛ 

درخت؛ 

ماه؛ 

مرا دست کم نگیر مادر ( آسیه سلطانی)

بسم الله الهادی

هشت سال از تولد پسر می گذشت. و هرسال پدر و مادرش، فرسنگ ها از یکدیگر فاصله می گرفتند. از نوع برخورد آنها 

پیمان (داستان کوتاه آسیه سلطانی)

اصلاحیه:  این داستان کوتاه را قبلا نوشته بودم، اما به دلم ننشسته بود. تا اینکه امروز، مسئله ای پیش آمد و تصمیم گرفتم از نو بنویسمش. اکنون دوب

بسم الله الذی هو مدبر الامور 

زیپ کوله را بست و اشک هایش را پاک کرد.
- برو محمدم!  هرجا که میری خدا نگهت داره، مادر! 
چشمان محمد از شادی و رضایت، برق می زد. برق نگاه پسر،

سوءتفاهم (داستانک آسیه سلطانی)

بسم الله النور 

دوستت دارمی به او گفت تا امتحانش کند. 

و او، خود را عقب کشید تا

ویراستار ( داستانک آسیه سلطانی)

بســــــم الله الذی هـــو مدبر الامــــــور 

دومین داستان کوتاهش را هم نوشت و کناری گذاشت. 

به امید ویرایشی 

تفاوت (دل نوشته آسیه سلطانی)

بسم الله النور 

اینجا را از کودکی می شناختم؛

ولی هرچه می گذرد بیشتر می فهمم که

در اینجا، همه چیز، جورِ دیگری است. 

زمین 

آسمان 

آب 

هوا

و حتی